 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
ការបែងចែកឯកទេស
នៅមហាវិទ្យាល័យបុរាណវិទ្យាមានកម្មវិធីសិក្សារួមទូទៅតែម្តង ដែលទាក់ទងនឹង ផ្នែកសំខាន់ៗដូចជា ៖
- ផ្នែកបុរេប្រវត្តិ៖ ទ្រឹស្តីបុរាណវិទ្យា, បុរេប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក, បុរេប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា, ភូគព្ភសាស្រ្តស័កទី៤, កុលាលភាជន៍បុរាណ។
- ផ្នែកអារ្យធម៌ខ្មែរ៖ សិលាចារឹកភាសាខ្មែរបុរាណ, អារ្យធម៌ខ្មែរសម័យអង្គរ, ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរសម័យបុរាណ, ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរសម័យកណ្តាល, ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរសម័យថ្មី។
- ប្រវត្តិសិល្បៈ (បដិមាសាស្ត្រនិងសំណង់)៖ ប្រវត្តិសិល្បៈខ្មែរសម័យបុរាណ, ប្រវត្តិសិល្បៈខ្មែរសម័យកណ្តាល, ប្រវត្តិសិល្បៈឥណ្ឌា, ប្រវត្តិសិល្បៈឥណ្ឌូនេស៊ី, ប្រវត្តិសិល្បៈចាម្ប,ប្រវត្តិសិល្បៈសៀម,ប្រវត្តិសិល្បៈភូមា, ប្រវត្តិសិល្បៈទូទៅ។
- ផ្នែកនរវិទ្យា៖ នរវិទ្យាអាស៊ីអាគ្នេយ៍, នរវិទ្យាវប្បធម៌, កាលនរវិទ្យា, នរវិទ្យាប្រតិបត្តិ, វិធីសាស្ត្រស្រាវជ្រាវជាតិពន្ធុវិទ្យា។
- ផ្នែកអភិរក្ស៖ សារមន្ទីរវិទ្យា, អភិរក្សសំណង់បុរាណ, អភិរក្សនិងជួសជុលវត្ថុបុរាណធ្វើពីថ្ម, រក្សាវត្ថុបុរាណធ្វើពីលោហៈ, គ្រប់គ្រងបេតិកភណ្ឌ,។
- ផ្នែកភាសា៖ ភាសាសំស្ក្រឹត, ភាសាបាលី, ភាសាបារាំង។
- ផ្នែកមគ្គទេសក៍បេតិកភណ្ឌ៖ ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ, ប្រវត្តិសិល្បៈខ្មែរ, បដិមាសាស្ត្រ, ចម្លាក់ទេពកថា, ពិធីផ្សេងៗក្នុងប្រពៃណី, មគ្គទេសក៍អនុវត្ត។
- ផ្នែកមនុស្សសាស្ត្រ (នរវិទ្យា, ភាសាវិទ្យា, ប្រវត្តិសាស្ត្រ) ក្នុងកម្មវិធី MOUSSON ដែលរៀបចំដោយវិទ្យាស្ថាន INALCO រៀនជាភាសាបារាំង។
 |
 |
 |
ចាប់តាំងពីបើកដំណើរការសិក្សាកម្រិតថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រឡើងវិញពីឆ្នាំ១៩៨៩មក និស្សិតដែលបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យមានចំនួន៧០២នាក់ (គិតត្រឹមឆ្នាំ២០១៨)។ ក្នុងនោះមានអ្នកខ្លះបានទៅបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ និងខ្លះទៀតថ្នាក់បណ្ឌិតនៅប្រទេសបារាំង អាល្លឺម៉ង់ ជប៉ុន សហរដ្ឋអាមេរិក អង់គ្លេស ស្វីស អេហ្ស៊ីប ចិន ថៃ។ល។ អ្នកខ្លះបានចូលបម្រើការងារជាមន្ត្រីរាជការក្នុងក្រសួងរដ្ឋ ខ្លះធ្វើការក្នុងស្ថាប័នជាតិឬអន្តរជាតិនានា ហើយខ្លះទៀតបានក្លាយជាគ្រូបង្រៀនបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សបន្តទៀត។